آیه صلوات

آیه صلوات
مشخصات آیه
نام آیه آیه صلوات
واقع در سوره احزاب
شماره آیه ۵۶
جزء ۲۲
اطلاعات محتوایی
درباره صلوات بر پیامبر(ص)

آیه صَلَوات (احزاب: ۵۶) به صلوات فرستادن خداوند و فرشتگان بر پیامبر اسلام(ص) اشاره دارد و از مومنان نیز می‌خواهد که بر پیامبر(ص) صلوات بفرستند. بسیاری از شیعیان با شنیدن این آيه صلوات می‌فرستند. قرائت آیه مذکور در تعقیبات نماز مغرب توصیه شده است.

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان، صلوات فرستادن را تبعیت از خداوند و ملائکه دانسته و مکارم شیرازی در کتاب پیام قرآن، با اتکا به روایاتی که در کتاب‌های حدیثی و تفسیری اهل سنت نقل شده، صلوات بر خاندان پیامبر(ص) را جزئی از صلواتِ ذکر شده در آیه ۵۶ سوره احزاب معرفی کرده است.

متن و ترجمه

إِنَّ اللهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليماً
همانا خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود و رحمت می‌فرستند. ای اهل ایمان! بر او درود فرستید و آنگونه که شایسته است تسلیم او باشید.

قرائت این آیه به عنوان تعقیبات نماز مغرب، پس از ذکر تسبیح حضرت زهرا(س)، در کتاب مصباح المتهجد اثر شیخ طوسی توصیه شده و در مفاتیح الجنان، نوشته شیخ عباس قمی نیز به نقل از مصباح المتهجد ذکر شده است. از این‌رو در ایران، این آيه پس از نماز جماعت توسط فردی با صدای بلند قرائت می‌شود و نمازگزاران سه بار صلوات می‌فرستند.

تفسیر

علامه طباطبایی، مفسر شیعه قرن پانزدهم هجری، در تفسیر المیزان، با اتکا به پاره‌ای روایات نقل شده توسط شیعه و اهل سنت گفته است روش صلوات آن است که مؤمنان از خداوند بخواهند بر پیامبر و آل وی صلوات بفرستد. وی همچنین بر آن است که صلوات فرستادن مؤمنان، تبعیت از صلوات فرستادن خداوند و ملائکه بر پیامبر(ص) است و حاکی از تأکید بر نهی موجود در آیه بعدی است که آزاردهندگان خدا و رسولش را لعنت‌شدگان در دنیا و آخرت خوانده است.در روایتی امام کاظم(ع) در پاسخ به سؤالی در باره معنای صلاة(درود) خدا و ملائکه و مؤمنان بر پیامبر(ص) فرموده که صلاة خدا رحمت اوست، و صلاة فرشتگانش ستایش و مدح آنها است براى پیامبر و صلاة مؤمنین دعا است براى او. مکارم شیرازی، از مراجع تقلید در کتاب پیام قرآن، صلوات فرستادن بر آل، یعنی خاندان و خویشاوندان پیامبر(ص) را نیز بر اساس روایات شیعه و سنی، بخشی از صلوات دانسته و در این زمینه روایاتی را ذکر کرده که در کتاب‌های حدیثی و تفسیری اهل سنت نقل شده است؛ از جمله کتاب صحیح بخاری، صحیح مسلم، تفسیر درّ المنثور و تفسیر طبری.

بنابر روایتی که فضل بن حسن طبرسی در تفسیر مجمع البیان از امام صادق(ع) ذکر کرده است، اگر کسی بر پیامبر(ص) صلوات بفرستد، فرشتگان ده بار صلوات می‌فرستند و ده گناه از وی پاک می‌کنند و ده حسنه برای او می‌نویسند.

دلالت بر واجب بودن صلوات

به گفته ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید و مفسران شیعه، آیه ۵۶ سوره احزاب دلالت بر این دارد که یک بار صلوات فرستادن بر پیامبر(ص) در تمام عمر، واجب است. همچنین از شیخ منصور علی ناصف از علمای اهل سنت و نویسنده کتاب التاج الجامع للاصول، نقل شده است که به اتفاق علما، ظاهر آیه این است که صلوات و سلام بر پیامبر(ص) واجب است.

پانویس

  1. شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۸ق، ص۸۵.
  2. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، انتشارات اسوه، ص۱۷.
  3. علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۳۸.
  4. سوره احزاب، آیه ۵۷.
  5. علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۳۸.
  6. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۵۶.
  7. مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۱ش، ج۹، ص۳۹۹-۴۰۳.
  8. بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۱۹ق، ص۹۳۷، ح۴۷۹۷.
  9. مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰۵، ب۱۷، ح۶۵.
  10. سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۶۴۶-۶۴۷.
  11. طبری، تفسیر جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۱۷۶.
  12. طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۵۷۹.
  13. مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۲۰۰.
  14. مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۲۰۰-۲۰۱.
  1. آن چه در مفاتیح شیخ عباس قمی به عنوان اولین بخش از تعقیب نماز مغرب پس از تسبیحات حضرت زهرا(س) آمده این است: اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ، یا اَیُّهَاالَّذینَ امَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً، "اَللَّـهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد النَّبِیِّ عَلی ذُرِّیَّتِهِ وَ عَلی اَهـْلِ بَیْتِهِ،" مفاتیح الجنان، تعقیبات نماز مغرب
  2. شاید منظور این باشد که مومنان باید در برابر پیامبر(ص) تسلیم باشند و با اذیت و آزار او خود را مشمول لعن و نفرین الهی نکنند.

منابع

  • قرآن کریم.
  • بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، عربستان سعودی، بیت الافکار الدولیه للنشر والتوزیع، ۱۴۱۹ق/۱۹۹۸م.
  • سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، تفسیر الدر المنثور فی التفسیر المأثور، ج۶، بیروت، دارالفکر، ۱۴۲۰ق/۲۰۰۰م.
  • شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۸ق/۱۹۹۸م.
  • شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، بی‌جا، انتشارات اسوه: وابسته به سازمان حج و اوقاف و امور خیریه، بی‌تا.
  • طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.
  • طبری، محمد بن جریر، تفسیر جامع البیان عن تأویل آی القرآن، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن الترکی، بی‌جا، دار هجر، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م.
  • علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ق/۱۹۷۳م.
  • مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، تحقیق محمد فؤاد عبدالباقی، بیروت، دار احیاء الکتب العربیه، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۱م.
  • مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین علیه‌السلام، تهران، دارالکتب العلمیة، ۱۳۸۶ش.
  • مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، پیام قرآن: روش تازه‌ای در تفسیر موضوعی قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۸۱ش.